چکیده :
ترجمه ماشینی :
چکیده مفهوم خلقت یکی از مفاهیم کلیدی در شناخت سایر صفات خداوند و ارتباط بین خدا و جهان است.
زیرا این موضوع شامل بسیاری از مشکلات مهم دیگر مانند علم خداوند، اراده، عدم تشابه به مخلوقات او، امکان، علیت، رابطه وجود و ماهیت، خلقت ازلی، خلقت از هیچ و نشأت است.
دو مبنا در سنت فلسفه و اندیشه کلامی درباره خلقت وجود دارد.
یکی از آنها «آفرینش زمانی (پسا)» است که عموماً توسط متکلمان ارائه می شود، در حالی که دیگری رویکرد «آفرینش ابدی» است که عموماً توسط فیلسوفان ارائه می شود.
گرچه غزالی در برخی از آثار خود می کوشد از دیدگاه خود در باب خلقت از طریق فلسفه و منطق دفاع کند، اما نکته ای که به آن رسیده است همان متکلمان اشعری است.
به گفته وی، خداوند که مختار است هر چه بخواهد انجام دهد (مختار)، جهان را هر زمان که بخواهد از هیچ (پس از آن) با علم بی پایان و اراده مطلق خود آفرید.
به گفته ابن رشد، وی در مورد ایجاد متون دینی، دلایل قابل تفسیری اقامه کرده است.
بنابراین، در چنین امر متافیزیکی، هیچکس نباید با حقیقت مطلق دانستن افکار خود، ادعای بی دینی عقاید دیگران کند.
ابن رشد مانند سایر فیلسوفان جهان را جاودانه می پندارد.
اما او دو نوع وجود ابدی دارد.
یکی موجود جاویدان بی زمان و بی علت است که همان الله است.
دیگری موجود ابدی بی زمان اما مستدل است که ملکوت است.
چکیده مفهوم خلقت یکی از مفاهیم کلیدی در شناخت صفات الهی و ارتباط خداوند با هستی است.
از آنجایی که این موضوع با مسائلی چون علم الهی، اراده الهی، یگانگی الهی، امکان، علیت، رابطه ذات و وجود، خلقت ازلی، خلقت از هیچ نیز مرتبط است، در فلسفه دین از اهمیت بالایی برخوردار است.
در سنت فلسفه و کلام دو خط اصلی درباره خلقت وجود دارد.
یکی از آنها «خلق موقت» است که عموم متکلمان اسلامی به آن معتقدند و دومی «خلق ازلی» است که مورد قبول فلاسفه است.
غزالی هر چه بخواهد در آثارش با فلسفه و منطق از عقاید خود در باب آفرینش دفاع کند، در مورد متکلمان اسلامی اشعری (اشعری) نیز به همین نکته رسیده است.
به عقیده وی، خداوندی که مختار است آنچه را که می‌خواهد انجام دهد، جهان را با علم بی‌پایان و اراده مطلق خود در هر زمان و در هر مکان آفریده است.
به نقل از ابن رشد منابع دینی (آیه قرآن و حدیث) دلایلی را بیان کرده اند که قابل بحث است.
در نتیجه، در چنین موضوع متافیزیکی، هیچ کس نباید عقاید آن را حقیقت مطلق بداند و دیگران را خارج از دین بداند.
ابن رشد مانند سایر فیلسوفان جهان را ازلی می‌پندارد.
اما او دو نوع درک وجود ابدی دارد.
یکی از آنها وجود جاودانه بی زمان و بی دلیل است، این الله است.
دیگری وجود جاودانه بی زمان اما معقول است، این جهان هستی است.
özet yaratma kavramı, tanrının diğer sıfatlarının ve tanrı ile evren arasındaki ilişkinin anlaşılmasında anahtar kavramlardan biridir.
çünkü bu konu, tanrı’nın ilmi, iradesi, yarattıklarına benzememesi, imkân, nedensellik, varlık – mahiyet ilişkisi, ezeli yaratma, yoktan yaratma ve sudûr konusu gibi daha birçok önemli problemi içinde barındırmaktadır.
yaratma konusunda gerek felsefe gerekse teolojik düşünce geleneğinde iki temel bulunmaktadır.
bunlardan birisi genelde kelamcılar tarafından temsil edilen ‘zamansal (sonradan) yaratma’ iken, diğeri genelde filozofların temsil ettiği ‘ezeli yaratma’ anlayışıdır.
gazali her ne kadar yaratma konusundaki görüşlerini bazı eserlerinde felsefe ve mantık yoluyla savunmaya çalışsa da onun ulaştığı nokta da eşari kelamcılarla aynıdır.
ona göre dilediğini yapmada özgür (fâil-i muhtâr) olan allah, âlemi istediği zaman, istediği şekilde, sonsuz bilgisi ve mutlak iradesiyle yoktan (sonradan) yaratmıştır.
ibn rüşd’e göre dini nasslar yaratma konusunda yoruma açık argümanlar ortaya koymuştur.
dolayısıyla böyle bir metafizik konuda, hiç kimse kendi düşüncesini mutlak doğru gibi görerek diğerlerinin düşüncelerinin din dışı olduğunu iddia etmemelidir.
diğer filozoflar gibi, ibn rüşd’de âlemin ezeli olduğunu düşünür.
fakat onun iki türlü ezeli varlık anlayışı vardır.
biri zamansız ve nedensiz ezeli varlık ki bu allah’tır.
diğeri ise, zamansız fakat nedenli ezeli varlık ki bu da âlemdir.
abstract the concept of creation is one of the key concepts in understanding the divine attributes and god’s relation to the universe.
since this issue is also related with the problems such as divine knowledge, divine will, divine uniqueness, contingency, causality, the relation of essence and existence, eternal creation, creation out of nothing, it has a great importance in the philosophy of religion.
there are two main lines about creation in the tradition of philosophy and theology.
one of them is ‘the temporal creation’, which is generally held by islamic theologians, and the second one is ‘the eternal creation’, which is generally accepted by the philosophers.
no matter al-ghazali tries to defend its the opinions about creation in his works with philosophy and logic, the point he come up to is the same with eshari (eşari) islamic theologians.
according to him, allah who is free to do what it wants created of nothing the universe with its endless knowledge and absolute will, at any time and at any place.
according to ibn rushd religious sources (verse of the quran and hadith) brought out arguments which could be discussed.
consequently, in such a metaphysical subject no one should see its ideas as absolute truth and claim others as outside religion.
like other philosophers, ibn rushd thinks the universe as eternal.
but, he has two types of eternal existence understanding.
one of them is timeless and reasonless eternal existence, this is allah.
the other one is timeless but reasonable eternal existence, this is the universe.
منبع اصلی :
https://dspace.ankara.edu.tr/xmlui/handle/20.500.12575/34043?locale-attribute=en
پایگاه :
پ:پایگاه پایان نامه
یادداشت :
Keywords: Philosophy, Theology, Religion, İmam-ı Gazali, İbn Rüşd’
توضیحات فیزیکی اثر :
297 صفحه .
نوع منبع :
رساله تحصیلی
,
مطالعه تطبیقی